Ο Ισοκράτης (436 π.Χ-338 π.Χ.),
Απόσπασμα από τον Αρεοπαγιτικό λόγο
ΙΣΟΚΡ 7.20–27
Οἱ γὰρ κατ' ἐκεῖνον τὸν χρόνον τὴν πόλιν διοικοῦντες κατεστήσαντο
πολιτείαν οὐκ ὀνόματι μὲν τῷ κοινοτάτῳ καὶ πραοτάτῳ προσαγορευομένην, ἐπὶ
δὲ τῶν πράξεων οὐ τοιαύτην τοῖς ἐντυγχάνουσι φαινομένην, οὐδ' ἣ τοῦτον τὸν
τρόπον ἐπαίδευε τοὺς πολίτας ὥσθ' ἡγεῖσθαι τὴν μὲν ἀκολασίαν δημοκρατίαν,
τὴν δὲ παρανομίαν ἐλευθερίαν, τὴν δὲ παρρησίαν ἰσονομίαν, τὴν δ' ἐξουσίαν
τοῦ ταῦτα ποιεῖν εὐδαιμονίαν, ἀλλὰ μισοῦσα καὶ κολάζουσα τοὺς τοιούτους
βελτίους καὶ σωφρονεστέρους ἅπαντας τοὺς πολίτας ἐποίησεν.
Διότι εκείνοι που διοικούσαν την πόλη τότε (ενν. στην εποχή του Σόλωνα
και του Κλεισθένη), δεν δημιούργησαν ένα πολίτευμα το οποίο μόνο κατ’
όνομα να θεωρείται το πιο φιλελεύθερο και το πιο πράο από όλα, ενώ στην
πράξη να εμφανίζεται διαφορετικό σε όσους το ζουν· ούτε ένα πολίτευμα που
να εκπαιδεύει τους πολίτες έτσι ώστε να θεωρούν δημοκρατία την ασυδοσία,
ελευθερία την παρανομία, ισονομία την αναίδεια και ευδαιμονία την εξουσία
του καθενός να κάνει ό,τι θέλει, αλλά ένα πολίτευμα το οποίο, δείχνοντας
την απέχθειά του για όσους τα έκαναν αυτά και τιμωρώντας τους, έκανε όλους
τους πολίτες καλύτερους και πιο μυαλωμένους.
Λόγια που ηχούν σαν να γράφτηκαν για το σήμερα και αφορούν όλες τις
κυβερνήσεις ανά τον κόσμο!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου